Wat heeft 'Het Achterhuis' allemaal te verbergen?
- Bette Leys
- 12 dec 2021
- 4 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 5 jan 2022
Sinds mijn zeventien jaar wist ik dat er graphic novels bestaan. Een andere beschrijving voor dit boekgenre is 'een strip voor volwassenen'. Ik heb mij er eindelijk aan gewaagd. Ik durfde eerst niet. Strips zijn namelijk nooit echt iets voor mij geweest. Ik begon erin, maar na enkele bladzijden legde ik het stripverhaal altijd aan de kant. Nu zag ik dat er op de leeslijst een boek stond van Het Achterhuis van Anne Frank (graphic novel) -waarom niet, door de opdracht voelde ik mij verplicht om dit boek wel uit te lezen-.
Ooit bekeek ik de videodagboekfragmenten van Anne Frank op YouTube in mijn vrije tijd. Vorig jaar bezocht ik virtueel het Anne Frank huis voor de bacheloropleiding Leraar Secundair Onderwijs Nederlands. Haar verhaal blijft mij aantrekken en ontroeren. Daarom kon ik deze buitenkans niet laten liggen. Ik ben een grote fan van oorlogsverhalen. Mijn grootouders kwamen altijd met spannende en gruwelijke verhalen. Ze laten jaarlijks nog objecten uit die oude tijd zien. Het boeide mij -en nu nog-. Ik luisterde vol interesse naar hun levensverhalen in de barre omstandigheden.

‘Lieve Kitty, ik zal, hoop ik, aan jou alles kunnen toevertrouwen, zoals ik het nog aan niemand gekund heb. En ik hoop dat je een grote steun voor me zult zijn.’
Het verhaal van Anne Frank is niemand meer onbekend. Je hebt het gehoord op school of van je familieleden of je kennissen. Anne Frank is nog een jong meisje wanneer Wereldoorlog Twee uitbreekt. Samen met haar ouders en zus verhuist ze naar Nederland, omdat ze denken dat de Joden daar veilig zijn. Toch breekt de oorlog daar ook uit. Ze zijn niet meer veilig en gaan schuilen in het Achterhuis van de fabriek waar haar vader werkte. Dit doen ze niet alleen met het gezin, maar ook met de familie Van Daans en meneer Dussel.
Anne heeft een dagboek meegenomen naar het Achterhuis. Ze beschouwt het dagboek als haar beste vriendin en noemt haar daarom ook 'Kitty'. Hierin schrijft ze alles op wat ze mee maakt. Zo vertelt ze bijvoorbeeld over haar duistere gedachten, puber liefde, liefde voor haar vader, de slechte relatie met haar moeder en nog zoveel meer. Het leven in het Achterhuis is echt niet makkelijk. Overdag moeten ze stil zijn en 's avonds kunnen ze al iets meer lawaai maken. Ze leven daardoor ook in grote angst, want er is altijd een kans dat ze betrapt worden of dat het gebouw wordt gebombardeerd. Hoe Anne de oorlog heeft beleefd in het Achterhuis, dat lees je in deze graphic novel.
De graphic novel heeft mij verrast. Ik vind verplicht lezen echt niet leuk. Ik ben bang dat ik geen boek kan vinden dat aansluit bij mijn interesses of dat ik achteraf geen band voel met het boek. Met een band bedoel ik dat ik mij kan inleven. Ik vind het belangrijk dat ik achteraf een mening kan vellen over het boek of het thema. Daarnaast is een connectie met mijn leefwereld een pluspunt.
Het lijkt een redelijk dik boek, maar het leest zo vlot. De illustraties en de verkorte versie van haar dagboek zorgen voor een fijne leeservaring. Achteraan in het boek vermelden de auteurs dat elke dertig pagina's oorspronkelijke tekst zijn samengevat in tien strippagina's. De illustraties zorgen daarnaast ook voor een visueel hulpmiddel om het verhaal te volgen. Ik raad dit boek voor elke lagere- en middelbare school aan, zodat de kinderen op een creatievere en plezierige manier in aanraking komen met historische gebeurtenissen en levensvragen. Een ideaal thema, naast oorlog, dat bij het levensverhaal van Anne Frank hoort, is vriendschap. Ze heeft namelijk nog nooit een echte vriendin gehad of iemand met wie ze haar diepste gedachten kon delen. Je zou een les hierrond kon opbouwen. Enkele vragen die je zou kunnen behandelen, zijn:
Wat is vriendschap voor jou?
Hoe beschrijf jij jouw beste vriend(in)?
Wat is het belangrijkste in een vriendschap?
Wat zorgt ervoor dat je vriendschap wordt beëindigd?
Voel je je soms alleen? Hoe komt dit?
Ten slotte kon ik enkele gelijkenissen terugvinden met de huidige maatschappij. Het coronavirus, de gevaccineerden, de anti-vaxers en bubbels is iedereen inmiddels al beu gehoord. Toch zie ik overeenkomsten met het leven van Anne Frank en mijn leven in tijden van corona. Natuurlijk is Anne haar verhaal veel drastischer, maar daarom mogen we de problemen van de huidige maatschappij niet verbloemen. Om deze vergelijking te maken, heb ik onderstaand tekstfragment toegevoegd. De Joden mogen steeds minder en minder. Hun leven wordt stilletjes aan van hen afgenomen. Ik zie dit ook gebeuren bij de niet-gevaccineerden. In sommige landen kunenn ze niet meer uiteten in een restaurant of moeten de artsen en verplegers verplicht gevaccineerd zijn. Ik zie nu al een kloof ontstaan tussen de niet-gevaccineerden en de gevaccineerden. Ik begrijp niet dat dit mogelijk is. Ik ben nog altijd van mening dat het virus zorgt voor een natuurlijke selectie. We kunnen er ons wel tegen proberen te weren, maar deze actie is niet honderd procent waterdicht. Het is net zoals de Spaanse griep en de Pest. Na enkele decennia breekt er een virus uit, waardoor de zwaksten spijtig genoeg lijden.

Beste Bette
Ik heb al een aantal graphic novels gelezen en ik ben sterk overtuigd van de positieve invloed die deze op het leesgedrag van jongeren kunnen hebben. Ze lezen snel en worden visueel ondersteund. Jongeren lezen liever strips dan gewone boeken en een graphic novel sluit hierbij aan. De reacties van mijn leerlingen zijn alvast heel positief.
Tijdens de lessen lees ik af en toe voor uit een graphic novel. Zo heb ik al voorgelezen uit '67 seconden' en 'Taxi'. Vooral het boek '67 seconden' sprak mijn leerlingen enorm aan. Het gaat over een jongen die de dood van zijn broer probeert te wreken. Er zijn maar drie regels: 'Niet huilen, niet snitchen, wraak nemen.' Ik kan je dit…