Ik zie ik zie wat jij niet ziet

M.J. Arlidge schreef ‘Wat jij niet ziet – liefde maakt blind’ in 2020. Ik heb het boek gekregen van mijn boekverkoper voor de Spannende Boeken Weken 2020. De thriller bleef lang onaangeroerd. Het lag al twee jaar in mijn boekenkast. Het is een flinterdun boekje van maar liefst 95 pagina’s. Om mijn leeslijst uit te breiden, koos ik voor dit boekje. Mijn allereerste thriller. Een wereld die voor mij openging, of toch niet?

Het boekje gaat over het verhaal van Emma Forbes. Ze heeft een visuele beperking en wordt verliefd op een ex-soldaat, genaamd Mark. Mark is door zijn oorlogservaringen voor het leven getekend, zowel mentaal als fysiek. Ze zijn stapelverliefd op elkaar. Emma vindt het zeer aangenaam om voor Mark te kunnen zorgen, omdat zij eindelijk niet meer degene is die hulp nodig heeft. Plotseling leeft heel de stad in angst door enkele gruwelijke misdaden. Een onbekend figuur sluipt huizen binnen en mishandelt vervolgens de inwoners. Tenslotte vermoordt hij zijn slachtoffer en neemt hij een aandenken mee, bijvoorbeeld een stukje haar. De politie kan de dader maar niet vinden. De enige aanwijzing die ze hebben is dat het een man is met een groot litteken in zijn nek. Is het Mark? Deze lieve, gevoelige man die met zijn hoofd op de schouder van Emma begint uit te huilen? De man die zegt dat hij van Emma houdt?

Ik kwam alles over Emma te weten. Hoe ervaart een slechtziende de wereld? Met wat voor angsten leeft ze? Hoe maakt ze haar leven leefbaar? Over de andere personages kwamen we zeer weinig te weten. Dit was niet storend. De auteur had ook niet veel tijd om andere personages uit te diepen. Ik kreeg voldoende informatie om mij te kunnen inleven in het verhaal.

Tijdens het lezen begon ik een verband te zien tussen een leeservaring en een visuele beperking. Een lezer vormt ook een beeld van een persoon, een gebeurtenis of een gebouw door bepaalde beschrijvingen van de auteur. Het kan overeenkomen met de werkelijkheid (het beeld opgelegd door de auteur) of de twee beelden verschillen van elkaar. Emma ervaart hetzelfde. Door haar tast-, geur-, smaak- en hoor zintuigen te gebruiken, kan ze een beeld vormen van bepaalde zaken en personen. De beelden wijken vast en zeker af van de werkelijkheid, maar dit vindt Emma niet erg.

Het mooiste aan dit verhaal vond ik de algemene, onderliggende boodschap: ‘Alles is mogelijk, ondanks de beperkingen die je hebt. Geef nooit de moed op!”. Het boekje is dun en kost niet veel. Het is dus ideaal om aan te schaffen voor de lessen Nederlands. Er kan een klasgesprek georganiseerd worden over andere beperkingen die de leerlingen zelf ervaren en hoe dit een effect heeft op het dagelijkse leven. Daarnaast kan er ook een link gelegd worden met het vak biologie. De derdejaars leren over de receptoren (delen van een zintuig), het oog en de verschillende oogafwijkingen. In het verhaal van Arlidge komen enkele tips aan bod voor mensen met een beperking, zoals een witte stok of je materiaal op een vaste plaats leggen. Het verhaal van Emma kunnen de leerlingen gebruiken ter ondersteuning van bijvoorbeeld een presentatie over een oogafwijking. Ik neem dit idee zeker mee naar volgend schooljaar.