Màs màs màs

Al jaren kijk ik naar het grote, bruine en moderne gebouw in Antwerpen, maar nog nooit ben ik een kijkje wezen nemen. Mijn vriend en ik plande enkele leuke activiteiten in Antwerpen, waaronder het bezoeken van het MAS. Luister je graag naar een leuk sfeermuziekje tijdens het lezen van deze post: klik hier.

Dinsdag 2 november 2021 beklommen mijn vriend en ik samen het MAS. We hadden veel verwachtingen. We wouden ondergedompeld worden in de culturele wereld van de volwassenen. Op voorhand was ik al op onderzoek gegaan. Ik las dat er een tentoonstelling was over het paard. Hierin was ik natuurlijk geïnteresseerd.

Ik hou maar één gevoel over en dat is negatief. Het viel echt tegen. We hadden natuurlijk ook niet een hele dag de tijd. Toen we op de eerste verdieping terechtkwamen, met de alledaagse verzameling van Jaap Kruithof, sloeg het noodlot al toe. We wisten niet waar we eerst moesten beginnen en eigenlijk zijn we zo snel mogelijk naar de volgende verdieping vetrokken.

De tweede verdieping was het tweede beste van de tentoonstelling. Hier kregen we spannende verhalen uit Antwerpen te horen. Uit tijdsnood zijn we op de visueel aantrekkelijke beelden afgegaan, maar eigenlijk hadden we hier nog wel langer willen vertoeven. De geluidsfragmenten waren aangenaam ingesproken en de minimalistische beelden waren een grote meerwaarde. Hierdoor kun je het verhaal in je eigen hoofd laten afspelen. De inkom is mij het meest bijgebleven. Het was een kamer met witte muren, verschillende kleuren lichten en gekleurde tekeningen op de muren. Wat er te zien was op de muren was afhankelijk van de lichtkleur in de kamer. De tekeningen pasten zich aan net zoals een kameleon.

De andere verdiepingen vielen echt tegen. Het leunde niet aan bij de interesses van mijn vriend en mij. De tentoonstelling die over het paard zou gaan, ging eigenlijk over de slagerij. Dit zijn zaken waar ik het liefst niet achter wil komen, omdat ik dan honderd procent zeker vegetariër word.

Het meest machtige aan het MAS was toch wel de uitkijk op de stad Antwerpen vanaf het dak. We konden even letterlijk uitwaaien terwijl we een rondje wandelde. Het was rustgevend. Een mooie afsluiter.